ادامه توضیحات در پایین ↓
سنبل الطیب گیاه بومی اروپا و بخش هایی از آسیا است و گیاهی علفی بوده و ساقه آن تا ۲ متر رشد می کند که ریشه آن قابلیت استفاده دارد و به صورت وحشی در جنگل های کم درخت و کنار جویبار ها می روید این گیاه از زمان روم و یونان باستان شناخته شده بوده و و واژه لاتین آن به معنی قوی و سالم است. سنبل الطیب دارای طبعی گرم و خشک است و بیشترین کاربرد آن به عنوان یک آرامش بخش خفیف و ضد اضطراب است و به صورت چای، عصاره، کپسول و اسانس موجود است. سنبل الطیب دارای طعم تلخ و بویی خوشبو است و جالب است بدانید گربه بوی این گیاه را تشخیص داده و به سمت آن جست و خیز می کند دلیل این علاقه تمایل زیاد گربه ها به ماده اکتیتیدین در گیاه سنبل الطیب است. سنبل الطیب پس از خشک شدن عطرش بیشتر شده و رنگ آن نیز به صورت قهوه ای در می آید.
ریشه این گیاه دارای مصارف دارویی فراوان است. ریشه سنبل الطیب به عنوان داروی خواب آور شناخته شده که از جمله مهم ترین خواص آن است که وقتی همراه رازک و لیمو ترش دم شود تاثیر آن بیشتر می شود. حال به دیگر خواص آن اشاره می کنیم که عبارتند از: کاهش اضطرب و استرس، کاهش دردهای مربوط به قاعدگی، تسکین علائم یائسگی، تسکین درد های عضلانی، کاهش افسردگی، کاهش ناراحتی های معده، کاهش بیماری قلبی و عروقی و کاهش ضربان قلب، درمان پیش فعالی کودکان، اثر ضد تشنج، مفید در درمان بیماری مالیخولیا، درمان میگرن.
از سنبل الطیب به عنوان طعم دهنده در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شود و برای تهیه چای سنبل الطیب ۲ تا ۳ گرم ریشه خشک آن را به یک فنجان آب داغ اضافه کرده و بگذارید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دم بکشد. دمنوش سنبل الطیب را با ترکیبات مختلفی از جمله گل گاوزبان، دارچین، بابونه و اسطوخودوس می توان تهیه و مصرف کرد.
مصرف متعادل سنبل الطیب ایمن و بی خطر است اما مصرف طولانی مدت آن می تواند عوارضی همچون سر درد، ناراحتی معده، کسالت روحی و ناراحتی های قلبی و خشکی دهان را در بر داشته باشد و برای حفظ سلامتی از مصرف این گیاه در دوران بارداری و شیردهی بپرهیزید. از طرفی از آن جایی که این گیاه خواب اور است مصرف همزمان آن با داروهای آرامبخش و الکل خواب آلودگی را بیشتر می کند و همچنین افراد مبتلا به بیماری های کبدی باید در مصرف سنبل الطیب با احتیاط باشند.